Ik ben geboren in 1956 in Rheeze, een klein maar mooi dorpje in het Vechtdal bij Hardenberg. Als boerenzoon en oudste van de jongens, leerde ik wat aanpakken is. Want op de boerderij was altijd veel werk, omdat alles nog met de hand werd gedaan in de jaren zestig. Maar een leven op de boerderij sprak mij uiteindelijk onvoldoende aan om er in door te gaan. Wel heb ik er de hang naar ruimte en naar  het buitenleven  aan overgehouden. 

Na de middelbare school studeerde ik achtereenvolgens maatschappelijk werk aan de Gereformeerde Sociale Academie, (de rechtsvoorganger van Viaa) en Organisatie-Antropologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht. 

Vanuit deze opleidingen leerde ik mensen zien, zowel vanuit hun individuele eigenheid alsook als lid van een groep waarin allerlei culturele “regels” gelden. Beide perspectieven helpen om complexe menselijke situaties in organisatie goed te analyseren. Maar daarbij ook recht te doen aan het individu en aan de organisatie.

Als christen besef ik dat ik leef van de geef en dat ik niets kan geven zonder het eerst zelf te hebben ontvangen. Om te kunnen werken en leven heb ik anderen nodig. Ik probeer de ander te  begrijpen vanuit zijn of haar eigenheid. Daarom ben ik vaak geneigd mijn oordeel op te schorten als ik de ander niet direct begrijp of als de ander zich in mijn ogen vreemd gedraagt. Het is mijn ervaring dat ik dat gedrag beter begrijp naarmate ik de ander beter ken. 

Een paar levenslessen:

1. Vergeet je fout, maar onthoudt de les

2. Wie zichzelf kent wordt vanzelf mild voor anderen

3. Als je je oordeel uitstelt en doorvraagt begrijp je op den duur ook die mensen “die zich zo vreemd gedragen.”

4. Concentreer je op de weg tot de volgende bocht. Soms kun je gewoon niet verder kijken.

5 Wees aardig, ook als er niemand kijkt.